W dzisiejszych czasach korzystanie z usług psychologa czy psychoterapeuty staje się coraz bardziej popularne.
Szukanie pomocy jest wręcz potwierdzeniem odpowiedzialnego podejścia – szczególnie, gdy problemy zaczynają nas przerastać. Stając przed wyborem psychoterapeuty, warto wiedzieć, w jakim nurcie pracuje i z czym to się wiąże. Niżej opowiemy krótko o najpopularniejszych nurtach.
ABC psychoterapii
Aby z powodzeniem korzystać z pomocy psychoterapeuty, nie musimy znać wszystkich szkół i metod. Wybierając specjalistę, możemy się jednak natknąć na informację o tym, w jakim nurcie pracuje. Jeśli padnie nazwa konkretnego nurtu, dobrze, żebyśmy choć mniej więcej orientowali się, co ona oznacza.
Jedną z częściej stosowanych metod pomocy pacjentom jest psychoterapia psychodynamiczna. Wychodzi ona z założenia, że nasze zachowania są w dużej części determinowane nieświadomymi mechanizmami. Celem spotkań jest poznanie tych mechanizmów i wypracowanie metod kontroli nad nimi. Odpowiednio realizowana terapia pozwala na zmianę zachowania wynikającą z motywacji wewnętrznej. Dzięki temu w optymalnych warunkach może przynieść długotrwałe efekty.
W gabinetach psychologów popularna jest też praca oparta na założeniach psychoanalizy. Jeśli specjalista proponuje nam ten rodzaj terapii, warto mieć świadomość, że jest to psychoterapia długoterminowa. U jej podstaw leży kontrolowany i bezpieczny powrót do wspomnień z dzieciństwa i poznanie naszego modelu rodziny pierwotnej oraz archetypu rodziców. Wielu psychologów podkreśla, że rodzaj bliskości, jaką realizujemy w dorosłym życiu wynosimy z domu, dlatego w wielu przypadkach to podejście do psychoterapii okazuje się odkrywcze.
Jedną z mniej znanych, toteż coraz częściej stosowanych metod pracy z pacjentem jest terapia narracyjna. Zakłada ona partnerską relację między psychoterapeutą a pacjentem. W czasie sesji terapeuta pozwala klientowi swobodnie opowiedzieć o swoich doświadczeniach. Potem razem analizują jej styl narracji. Sposób, w jaki opowiadamy o swoim życiu pokazuje nasz stosunek do własnych przeżyć. Według założenia terapii narracyjnej, obiektywizując je, mamy szansę więcej się z nich nauczyć.